استورج (Storj) یک پلتفرم مبتنی بر بلاکچین است که برای ذخیرهسازی غیرمتمرکز دادهها طراحی شده است. در دنیای دیجیتال امروز، با افزایش حجم دادهها و نیاز به امنیت و دسترسی سریع، راهکارهای سنتی ذخیرهسازی به چالش کشیده میشوند. استورج با ارائه سیستمی غیرمتمرکز که بر مبنای شبکهای از کاربران جهانی عمل میکند، به کاربران این امکان را میدهد که دادههای خود را به شکل ایمن، خصوصی و با هزینهای کمتر ذخیره کنند. این پلتفرم با بهرهگیری از فناوری بلاکچین و رمزنگاری، از حریم خصوصی کاربران محافظت کرده و در عین حال سرعت و دسترسی به دادهها را بهبود میبخشد.
در این مقاله به معرفی استورج و بررسی مزایای استفاده از آن برای ذخیرهسازی دادهها میپردازیم.
استورج چیست؟
استورج (Storj) یک پلتفرم ذخیرهسازی ابری غیرمتمرکز است که با استفاده از فناوری بلاکچین، امکان ذخیرهسازی امن و خصوصی دادهها را برای کاربران فراهم میکند. این سیستم به کاربران در سراسر جهان اجازه میدهد تا فضای اضافی هارد درایوهای خود را به دیگران اجاره دهند و در مقابل، توکن بومی شبکه استورج با نماد “STORJ” را به عنوان پاداش دریافت کنند.
این سیستم غیرمتمرکز توانسته است ظرفیتی بیش از ۱۰۰ پتابایت و بیش از ۶۰۰۰ گره فعال را به خود اختصاص دهد. چنین معماری، ذخیرهسازی ابری را نه تنها ایمنتر بلکه مقرونبهصرفهتر و کارآمدتر میکند.
استورج با قابلیتهای خود در فضای ذخیرهسازی غیرمتمرکز، نویدبخش تحولی بزرگ در فناوریهای مرتبط با اینترنت و بلاکچین است.
تاریخچه استورج
پلتفرم استورج توسط شان ویلکنسون و جان کوین در سال 2014 با هدف ایجاد یک سیستم ذخیرهسازی ابری غیرمتمرکز و ایمن راهاندازی شد. این پروژه از همان ابتدا بر پایه بلاکچین شکل گرفت و توانست توجه زیادی را به خود جلب کند. یکی از نقاط عطف در توسعه این پلتفرم، عرضه نسخه جدید آن به نام «Storj V3» در سال 2019 بود که امکانات پیشرفتهتری را برای کاربران به همراه داشت.
در طول تاریخچه فعالیت استورج، این پلتفرم سه مرحله مالی مجزا را تجربه کرده است. ابتدا بر روی بلاکچین بیت کوین فعالیت خود را آغاز کرد، اما در سال 2017 با هدف بهبود عملکرد و بهرهوری بیشتر به شبکه اتریوم مهاجرت کرد. این انتقال به اتریوم به استورج کمک کرد تا از قراردادهای هوشمند بهرهمند شود و قابلیتهای بیشتری را به کاربران ارائه دهد. با ادامه توسعه، استورج به یکی از پلتفرمهای مطرح در زمینه ذخیرهسازی غیرمتمرکز تبدیل شد.
مزایای استفاده از Storj در مقایسه با روشهای سنتی ذخیرهسازی دادهها
استفاده از Storj به عنوان یک راهکار ذخیرهسازی غیرمتمرکز، مزایای قابل توجهی در مقایسه با روشهای سنتی ذخیرهسازی دادهها دارد. در ادامه به مزایای استورج اشاره میکنیم:
- امنیت بالا
یکی از مزایای کلیدی Storj امنیت قوی آن است. برخلاف روشهای سنتی که دادهها در سرورهای متمرکز ذخیره میشوند و به راحتی در معرض حملات قرار میگیرند، Storjدادهها را با استفاده از رمزنگاری پیشرفته در شبکهای غیرمتمرکز و توزیعشده ذخیره میکند. این مدل باعث افزایش امنیت و حریم خصوصی دادهها میشود، چرا که اطلاعات در چندین نقطه توزیع شده و رمزگذاری میگردد.
- سرعت بالاتر
به دلیل ساختار توزیعشده Storj، دسترسی به دادهها سریعتر انجام میشود. فایلها از گرههای مختلف در سراسر جهان ذخیره و بازیابی میشوند و سیستم بهینهسازی شده است تا نزدیکترین گرهها برای بازیابی فایل انتخاب شوند. این معماری توزیعیافته به کاربران اجازه میدهد تا زمان کمتری برای دسترسی به اطلاعات خود صرف کنند.
- هزینههای کمتر
در Storj به جای استفاده از سرورهای متمرکز و پرداخت هزینههای سنگین نگهداری و مدیریت، کاربران میتوانند از فضای بلااستفاده خود برای ذخیرهسازی دادهها درآمد کسب کنند. این امر باعث میشود هزینه ذخیرهسازی برای کسانی که از این خدمات استفاده میکنند، بهمراتب کاهش یابد و از نظر اقتصادی مقرونبهصرفهتر از روشهای سنتی باشد.
- مقیاسپذیری
یکی از ویژگیهای برجستهی Storj مقیاسپذیری بالا است. در روشهای سنتی، زمانی که نیاز به فضای بیشتری برای ذخیرهسازی دادهها وجود داشته باشد، باید هزینههای زیادی برای ارتقاء سرورها پرداخت شود. اما در سیستم Storj، به دلیل ساختار توزیعشده و استفاده از گرههای متعدد در سراسر جهان، افزایش حجم دادهها به سادگی مدیریت میشود و کاربران میتوانند با سرعت و انعطاف بیشتری ظرفیت خود را افزایش دهند.
- عدم وابستگی به یک ارائهدهنده
یکی از محدودیتهای ذخیرهسازی سنتی، وابستگی به یک شرکت یا سرویسدهنده است. در صورتی که سرورهای یک شرکت با مشکل مواجه شوند، دسترسی به دادهها به تأخیر میافتد یا حتی ممکن است اطلاعات از دست برود. اما در Storj، به دلیل غیرمتمرکز بودن شبکه و وجود چندین گره در نقاط مختلف جهان، این مشکل وجود ندارد و دسترسی به دادهها همیشه ممکن است.
استورج با این ویژگیها، به عنوان یک راهحل نوآورانه برای ذخیرهسازی دادهها معرفی شده است. این سیستم غیرمتمرکز مزایای زیادی نسبت به روشهای سنتی دارد و با کاهش هزینهها و افزایش امنیت و انعطافپذیری، کاربران را در استفاده از دادههای خود آزادتر و ایمنتر میسازد.
فرآیند ذخیرهسازی در Storj
زمانی که کاربران دادههای خود را در پلتفرم Storj آپلود میکنند، چندین مرحله برای تضمین امنیت و کارایی انجام میشود. ابتدا دادهها بهطور خودکار توسط سیستم Storj رمزگذاری میشوند تا از دسترسی غیرمجاز جلوگیری شود. سپس، نرمافزار مشتری که “Uplink” نام دارد، از سرورهای خاص شبکه، معروف به ماهوارهها، برای دریافت مجوز ذخیرهسازی استفاده میکند.
دادههای رمزگذاریشده به چندین بخش کوچک تقسیم میشوند (در حدود ۸۰ قطعه) تا امنیت و قابلیت بازیابی افزایش یابد. ماهوارهها وظیفه دارند گرههای ذخیرهسازی مناسب را برای نگهداری این قطعات پیدا کنند. از طریق این فرآیند توزیع، حتی در صورت از دست رفتن بخشی از دادهها، تنها با ۲۹ قطعه از ۸۰ قطعه، فایلها قابل بازسازی هستند.
پرداخت هزینههای ذخیرهسازی در شبکه Storj میتواند به دو شکل انجام شود: استفاده از توکنهای بومی استورج (STORJ) یا پرداخت با کارتهای اعتباری. در نهایت، شبکه به صورت مداوم عملکرد گرههای ذخیرهسازی را نظارت میکند و ممیزیهای منظم برای اطمینان از در دسترس بودن و سلامت دادهها انجام میدهد. اگر یک گره برای مدت طولانی آفلاین بماند یا به ممیزیها پاسخ ندهد، از شبکه حذف خواهد شد تا تضمینی بر کیفیت خدمات باشد.