اتریوم یکی از مهم‌ترین پلتفرم‌های بلاکچین است که نحوه توسعه و استقرار اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) را متحول کرده است. اتریوم به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که قراردادهای هوشمند بسازند، که این قراردادها توافقات از پیش تعریف‌شده را به صورت خودکار در کد اجرا می‌کنند. در طی سال‌ها، اتریوم به بستر بسیاری از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، پروتکل‌های امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)  و حتی توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) تبدیل شده است. برای توسعه‌دهندگان حرفه‌ای، درک نحوه توسعه قراردادهای هوشمند پیشرفته ضروری است تا بتوانند راه‌حل‌های پیچیده‌تر، امن‌تر و کارآمدتری در بلاکچین اتریوم ایجاد کنند.

در این مقاله، ما به طور کامل به معماری اتریوم و مفاهیم پیشرفته مورد نیاز برای توسعه قراردادهای هوشمند پرداخته و مراحل ایجاد و استقرار این قراردادها را توضیح خواهیم داد. همچنین ابزارها و منابع پیشرفته‌ای را معرفی می‌کنیم که برای توسعه‌دهندگان حرفه‌ای ضروری است. علاوه بر این، نحوه خرید و فروش اتریوم در یک صرافی ارز دیجیتال مانند دیجی دلار را بررسی خواهیم کرد.

اتریوم چیست؟

اتریوم چیست؟

اتریوم یک پلتفرم بلاکچینی منبع باز است که به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز بسازند. اتریوم از بیت‌کوین متفاوت است زیرا تنها به پرداخت‌های همتا به همتا محدود نمی‌شود بلکه امکان ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند را نیز فراهم می‌کند. این قراردادهای هوشمند، کدهایی هستند که به طور خودکار و بدون نیاز به واسطه‌ها زمانی که شرایط از پیش تعریف‌شده تحقق پیدا کنند، اجرا می‌شوند.

اتریوم از یک ارز دیجیتال به نام اتر (ETH) استفاده می‌کند که برای انجام تراکنش‌ها و انگیزه دادن به ماینرها و اعتباردهندگان جهت تأمین امنیت شبکه به کار می‌رود. ماشین مجازی اتریوم (EVM) محیطی است که در آن قراردادهای هوشمند اجرا می‌شوند و یکی از اجزای مهم برای درک نحوه عملکرد قراردادهای هوشمند است.

نقش قراردادهای هوشمند در اتریوم

قراردادهای هوشمند برای اتریوم حیاتی هستند. آن‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که به طور غیرمتمرکز و خودکار با اپلیکیشن‌ها تعامل داشته باشند. زمانی که یک قرارداد هوشمند به اتریوم استقرار می‌یابد، در بلاکچین ذخیره می‌شود و تنها زمانی که شرایط خاصی محقق شوند، می‌توان آن را تغییر داد. این غیرقابل تغییر بودن و اجرای خودکار بدون نیاز به واسطه‌ها باعث می‌شود که قراردادهای هوشمند یکی از ویژگی‌های قدرتمند اتریوم باشند.

مفاهیم پیشرفته در توسعه قراردادهای هوشمند اتریوم

  1. سالیدیتی: زبان اتریوم

سالیدیتی پرکاربردترین زبان برنامه‌نویسی برای نوشتن قراردادهای هوشمند در بلاکچین اتریوم است. این زبان یک زبان ایستا و مبتنی بر قرارداد است که برای ایجاد اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز طراحی شده است. برای توسعه‌دهندگان حرفه‌ای، تسلط بر سالیدیتی ضروری است.

مفاهیم پیشرفته در سالیدیتی شامل موارد زیر است:

  • وراثت: سالیدیتی از مفاهیم برنامه‌نویسی شیءگرا مانند وراثت پشتیبانی می‌کند. با ارث‌بری ویژگی‌ها و متدها از قراردادهای دیگر، توسعه‌دهندگان می‌توانند از تکرار کد جلوگیری کرده و قابلیت نگهداری کد را بهبود بخشند.
  • مدیرها (Modifiers): این‌ها توابع خاصی هستند که رفتار توابع دیگر را تغییر می‌دهند. از آن‌ها می‌توان برای اعتبارسنجی مانند بررسی مجوزهای کاربران قبل از اجرای یک قرارداد استفاده کرد.
  • کتابخانه‌ها: کتابخانه‌های سالیدیتی بخش‌هایی از کد هستند که می‌توانند یک‌بار استقرار یابند و توسط چندین قرارداد استفاده شوند، که باعث کاهش هزینه‌های استقرار و بهبود کارایی می‌شود.
  • رویدادها: رویدادها به قراردادهای هوشمند این امکان را می‌دهند که فعالیت‌های خاصی را که مصرف‌کنندگان خارجی می‌توانند به آن‌ها گوش دهند، ثبت کنند، مانند برنامه‌های جلویی که وضعیت قراردادها را مانیتور می‌کنند.
  1. بهینه‌سازی گاز

هر عملیاتی که بر روی اتریوم انجام می‌شود، هزینه‌ای به نام گاز دارد و بهینه‌سازی استفاده از گاز برای ایجاد قراردادهای هوشمند کارآمد از نظر هزینه ضروری است. گاز هزینه‌ای است که کاربران برای انجام عملیات‌ها روی بلاکچین اتریوم پرداخت می‌کنند. کاهش عملیات‌های غیرضروری و بهینه‌سازی ذخیره‌سازی برخی از تکنیک‌های کلیدی برای کاهش مصرف گاز هستند. استراتژی‌های پیشرفته برای بهینه‌سازی گاز عبارتند از:

  • استفاده از توابعview  وpure : این توابع حالت بلاکچین را تغییر نمی‌دهند و رایگان هستند.
  • استفاده از ساختارهای داده بهینه: استفاده از انواع داده کارآمدتر مثلاً mapping  به جای arrays  می‌تواند به طور قابل توجهی هزینه‌های گاز را کاهش دهد.
  • بهینه‌سازی حلقه‌ها: از تکرار در آرایه‌ها یا مجموعه‌های داده بزرگ خودداری کنید، زیرا این‌ها هزینه گاز بالایی دارند.
  1. ملاحظات امنیتی

امنیت یکی از اولویت‌های اصلی در توسعه قراردادهای هوشمند است. آسیب‌پذیری‌ها در قراردادهای هوشمند می‌توانند منجر به خسارات مالی جدی شوند و پس از استقرار، تغییر قراردادها به راحتی امکان‌پذیر نیست. تکنیک‌های پیشرفته امنیتی که باید در قراردادهای هوشمند پیاده‌سازی شوند شامل موارد زیر است:

  • جلوگیری از حملات بازگشتی (Reentrancy): این نوع حمله زمانی رخ می‌دهد که یک قرارداد، یک قرارداد خارجی را فراخوانی کرده و آن قرارداد قبل از اتمام عملکرد اولین قرارداد، دوباره به آن بازمی‌گردد. استفاده از الگوی “بررسی-تأثیرات-تعاملات” یک روش استاندارد برای جلوگیری از این نوع حمله است.
  • کنترل دسترسی: اطمینان از این که تنها کاربران مجاز می‌توانند عملیات خاصی را انجام دهند، ضروری است. باید از مکانیسم‌های کنترل دسترسی مانند Ownable  و کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC) برای محافظت از توابع حساس استفاده کنید.
  • قابلیت ارتقا: برای اطمینان از اینکه یک قرارداد می‌تواند در آینده به‌روزرسانی شود، می‌توان از قراردادهای پروکسی استفاده کرد، که منطق قرارداد را از داده‌های آن جدا می‌کند و امکان ارتقا منطق قرارداد را بدون تغییر در وضعیت فراهم می‌کند.
  1. ابزارهای پیشرفته توسعه اتریوم

ابزارهای پیشرفته زیادی وجود دارند که به توسعه‌دهندگان در فرایند توسعه قراردادهای هوشمند کمک می‌کنند:

  • Truffle Suite: Truffle یک چارچوب توسعه برای اتریوم است که مجموعه‌ای از ابزارها برای کامپایل، استقرار و تست قراردادهای هوشمند فراهم می‌کند. همچنین شامل Ganache است که یک بلاکچین شخصی اتریوم است که برای تست قراردادها به صورت محلی پیش از استقرار استفاده می‌شود.
  • Hardhat: Hardhat  یک محیط توسعه است که به توسعه‌دهندگان اتریوم این امکان را می‌دهد که کد سالیدیتی را کامپایل، استقرار، تست و دیباگ کنند. این ابزار به ویژه برای کار با قراردادهای هوشمند پیچیده و بهینه‌سازی آن‌ها برای گاز مفید است.
  • Remix IDE: Remix  یک محیط توسعه یکپارچه وب برای توسعه قراردادهای هوشمند سالیدیتی است که امکان نوشتن، تست و استقرار قراردادها را به طور مستقیم از مرورگر فراهم می‌کند.
  • Infura: Infura  یک سرویس API است که به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا بدون نیاز به اجرای گره کامل اتریوم، با اتریوم تعامل داشته باشند، که این کار را برای استقرار و تعامل با قراردادهای هوشمند آسان‌تر می‌کند.
  • OpenZeppelin: OpenZeppelin  یک کتابخانه از قراردادهای هوشمند امن و تاییدشده توسط جامعه است که توسعه‌دهندگان می‌توانند از آن برای ساخت اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز استفاده کنند. این کتابخانه شامل پیاده‌سازی‌های رایج مانند توکن‌های ERC-20 و ERC-721 و همچنین مدل‌های کنترل دسترسی و حکمرانی است.

توسعه قراردادهای هوشمند پیشرفته: یک آموزش گام به گام

گام 1: راه‌اندازی محیط توسعه

ابتدا اطمینان حاصل کنید که ابزارهای لازم نصب شده‌اند:

  • Node.js  و npm: برای مدیریت وابستگی‌ها و اجرای ابزارهای توسعه اتریوم ضروری است.
  • Truffle یا Hardhat : یکی از این ابزارها را برای مدیریت استقرار و تست قراردادها انتخاب کنید.
  • Metamask : این افزونه مرورگر برای تعامل با شبکه‌های اتریوم استفاده خواهد شد.
  • Ganache : بلاکچین محلی اتریوم برای تست قراردادهای هوشمند.

گام 2: نوشتن قرارداد هوشمند

در اینجا یک نمونه از یک قرارداد هوشمند پیشرفته که یک توکن ERC-20 ساده پیاده‌سازی می‌کند، آورده شده است:

// SPDX-License-Identifier: MIT

pragma solidity ^0.8.0;

import “@openzeppelin/contracts/token/ERC20/ERC20.sol”;

contract AdvancedToken is ERC20 {

    constructor(uint256 initialSupply) ERC20(“AdvancedToken”, “ATK”) {

        _mint(msg.sender, initialSupply);

    }

}

این قرارداد از پیاده‌سازی ERC-20 OpenZeppelin برای ایجاد یک توکن قابل مبادله استفاده می‌کند. شما می‌توانید آن را با ویژگی‌های پیشرفته مانند استیکینگ، حکمرانی یا ایجاد توکن توسعه دهید.

گام 3: تست قرارداد

تست قرارداد یکی از مراحل ضروری در توسعه است. با استفاده از Hardhat یا Truffle می‌توانید تست‌هایی بنویسید تا اطمینان حاصل کنید که قرارداد شما طبق انتظار عمل می‌کند.  

گام 4: استقرار قرارداد

پس از نوشتن و تست قرارداد، گام بعدی استقرار آن بر روی شبکه اتریوم است. شما می‌توانید قرارداد خود را با استفاده از Truffle یا Hardhat استقرار دهید. اطمینان حاصل کنید که اسکریپت استقرار خود را با تنظیمات کیف پول و شبکه پیکربندی کرده‌اید.

خرید و فروش اتریوم در دیجی دلار

اکنون که توسعه قراردادهای هوشمند پیشرفته را بررسی کردیم، بیایید به خرید و فروش اتریوم در دیجی دلار، یک پلتفرم صرافی ارز دیجیتال، بپردازیم. دیجی دلار به کاربران این امکان را می‌دهد تا اتریوم (ETH)  و سایر ارزهای دیجیتال را خرید، فروش و معامله کنند.

چگونه اتریوم را در دیجی دلار خریداری کنیم؟

  1. ساخت حساب: یک حساب کاربری در دیجی دلار ایجاد کنید. ایمیل خود را وارد کرده و رمز عبور امنی بسازید.
  2. واریز وجه: وجه مورد نظر خود را به حساب دیجی دلار واریز کنید. می‌توانید ارزهای فیات یا سایر ارزهای دیجیتال را واریز کنید.
  3. قرار دادن سفارش: به صفحه معاملات اتریوم (ETH) بروید و یک سفارش خرید برای اتریوم قرار دهید. می‌توانید از سفارشات بازار یا سفارشات محدود استفاده کنید.
  4. تأیید تراکنش: پس از تأیید جزئیات سفارش، خرید را انجام دهید. اتریوم شما به کیف پول دیجی دلار شما واریز می‌شود.

چگونه اتریوم را در دیجی دلار بفروشیم؟

  1. به کیف پول خود بروید: به کیف پول دیجی دلار خود بروید و اتریوم (ETH) را از فهرست دارایی‌های خود انتخاب کنید.
  2. قرار دادن سفارش فروش: میزان اتریومی را که می‌خواهید بفروشید انتخاب کرده و یک سفارش فروش قرار دهید. می‌توانید قیمتی که می‌خواهید بفروشید را تنظیم کنید.
  3. تأیید تراکنش: جزئیات تراکنش را تأیید کنید و اتریوم شما به فروش می‌رسد و تبدیل به ارز مورد نظر می‌شود.

کلام آخر

اتریوم با ارائه بستر قراردادهای هوشمند، پایه‌گذار بسیاری از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز بوده است. برای یک توسعه‌دهنده حرفه‌ای، تسلط بر مفاهیم پیشرفته توسعه قراردادهای هوشمند، ابزارها و تکنیک‌ها برای ساخت اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز امن، کارآمد و مقیاس‌پذیر ضروری است. با استفاده از محیط توسعه قدرتمند اتریوم و ابزارهای پیشرفته مانند سالیدیتی، Truffle  و  Hardhat، توسعه‌دهندگان می‌توانند قراردادهای هوشمند پیچیده‌ای ایجاد کنند که مرزهای آنچه که در بلاکچین ممکن است را جابه‌جا کنند.

علاوه بر این، پلتفرم‌هایی مانند دیجی دلار خرید و فروش اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال را بسیار آسان کرده‌اند و به کاربران این امکان را می‌دهند تا به راحتی در اقتصاد دیجیتال جهانی شرکت کنند. چه توسعه‌دهنده باشید یا سرمایه‌گذار، درک اکوسیستم اتریوم و نحوه معامله در صرافی‌ها کلید موفقیت در فضای رو به رشد بلاکچین است.

تاریخ آخرین تغییرات این مقاله: بهمن 6, 1403