در دنیای فناوری بلاکچین، اتریوم به عنوان یکی از پلتفرم های پیشرو برای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز، تحولات چشمگیری را از زمان راه اندازی تجربه کرده است. این شبکه، با رشد سریع خود از زمان اتریوم 1.0، توجه بسیاری از توسعه دهندگان و سرمایه گذاران را به خود جلب کرده است. مقاله پیش رو با تحلیل دقیق و مستند به بررسی تغییرات و ارتقاءهای انجام شده در اتریوم 2.0 پرداخته و نشان می دهد چگونه این به روزرسانی ها به بهبود مقیاس پذیری، افزایش امنیت و کاهش مصرف انرژی منجر شده است.

تفاوت های اتریوم 1.0 و اتریوم 2.0

در این مقاله، به بررسی تفاوت های کلیدی بین اتریوم 1.0 و اتریوم 2.0 خواهیم پرداخت و تاثیرات این تغییرات را بر آینده این پلتفرم تحلیل خواهیم کرد.

اتریوم 2.0 چیست؟

اتریوم 2.0 نسخه ای نوین از پلتفرم محبوب اتریوم است که به منظور بهبود عملکرد، کاهش هزینه ها و حفظ امنیت طراحی شده است. این نسخه جدید به دنبال آن است که مشکلات مقیاس پذیری و مصرف بالای انرژی را که در نسخه قبلی وجود داشت، حل کند.

تفاوت های اتریوم 2.0 با نسخه ی قبلی

در این بخش به بررسی تفاوت های کلیدی بین اتریوم 2.0 و نسخه قبلی آن، یعنی اتریوم 1.0، خواهیم پرداخت.

  • الگوریتم اجماع:

اتریوم 1.0 از الگوریتم “گواه اثبات کار” (Proof of Work – PoW) استفاده می کرد که به ماینرها این امکان را می داد تا با حل مسائل پیچیده ریاضی، بلاک ها را تولید کنند. این فرآیند نیازمند مصرف زیاد انرژی و استفاده از تجهیزات قدرتمند بود. در مقابل، اتریوم 2.0 از الگوریتم “گواه اثبات سهام” (Proof of Stake – PoS) بهره می برد. در این سیستم، کاربران با قفل کردن مقداری از اتریوم خود به تأیید تراکنش ها کمک می کنند و در عوض پاداش دریافت می کنند. این روش نه تنها مصرف انرژی را کاهش می دهد بلکه به انعطاف پذیری و مقیاس پذیری شبکه کمک می کند.

  • فناوری شاردینگ:

اتریوم 2.0 به منظور افزایش مقیاس پذیری و سرعت پردازش، از فناوری “شاردینگ” استفاده می کند. این تکنیک به تقسیم داده ها به بخش های کوچک تر و پردازش همزمان آن ها کمک می کند. به این ترتیب، شبکه قادر است تراکنش های بیشتری را به صورت هم زمان پردازش کند و کارایی کلی خود را بهبود بخشد.

  • تکنولوژی های جدید:

اتریوم 2.0 همچنین از تکنولوژی های جدیدی بهره می برد که به بهبود عملکرد شبکه کمک می کند. به عنوان مثال، استفاده از “وب اسمبلی” (WebAssembly) به برنامه نویسان این امکان را می دهد که برنامه ها را با سرعت بالاتری اجرا کنند و انعطاف بیشتری در توسعه فراهم می آورد. این تکنولوژی باعث بهبود عملکرد و کاهش زمان اجرا می شود.

این تغییرات اساسی موجب ارتقاء کارایی، مقیاس پذیری، و انعطاف پذیری اتریوم 2.0 در مقایسه با نسخه قبلی می شود و تجربه بهتری را برای کاربران و توسعه دهندگان فراهم می آورد.

تفاوت های اتریوم 1.0 و اتریوم 2.0

دلایل شکل گیری اتریوم 2.0

اتریوم 2.0 به عنوان ارتقایی عمده نسبت به نسخه قبلی خود، به منظور رفع محدودیت های فنی و بهبود عملکرد شبکه طراحی شده است. هدف از این ارتقاء، پاسخ به نیازهای گسترده تر و افزایش مقیاس پذیری، امنیت و ارزش شبکه اتریوم است.

  • مقیاس پذیری:

یکی از اصلی ترین دلایل برای توسعه اتریوم 2.0، مشکل مقیاس پذیری در نسخه قبلی است. اتریوم 1.0 تنها قادر به پردازش حدود 30 تراکنش در ثانیه بود که این محدودیت منجر به کندی و افزایش زمان انتظار برای کاربران شد. اتریوم 2.0 با استفاده از فناوری های جدید، مانند شاردینگ، به دنبال افزایش ظرفیت پردازش تا 100,000 تراکنش در ثانیه است. این تغییر اساسی به شبکه امکان می دهد تا حجم بالاتری از تراکنش ها را به صورت هم زمان پردازش کرده و عملکرد بهتری ارائه دهد.

  • امنیت:

امنیت یکی دیگر از مسائلی است که اتریوم 2.0 به آن توجه ویژه ای دارد. در نسخه قبلی، سیستم تایید تراکنش ها به تعداد محدودی از ماینرها متکی بود که می توانست منجر به تمرکز قدرت و کاهش امنیت شود. با انتقال به الگوریتم “گواه اثبات سهام”، اتریوم 2.0 به حداقل 16,384 تایید کننده نیاز دارد که به افزایش غیرمتمرکز بودن و تقویت امنیت شبکه کمک می کند.

این دلایل، نشان دهنده ضرورت و اهمیت ارتقاء به اتریوم 2.0 در جهت پاسخگویی به نیازهای روزافزون و ارتقای عملکرد کلی شبکه است.

تفاوت های اتریوم 1.0 و اتریوم 2.0

مزایا و چالش های انتقال اتریوم به الگوریتم اثبات سهام (PoS)

انتقال اتریوم به الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) به عنوان یکی از مراحل کلیدی ارتقاء شبکه، همراه با مزایای چشمگیری است که می تواند به بهبود کارایی و کاهش هزینه ها کمک کند، اما همچنین با چالش هایی نیز همراه است که باید به آنها توجه کرد.

  • مزایا:
  1. صرفه جویی در مصرف انرژی :یکی از بزرگ ترین مزایای PoS کاهش مصرف انرژی است. برخلاف الگوریتم اثبات کار (Proof of Work – PoW) که نیاز به مصرف بالای انرژی و استفاده از سخت افزارهای گران قیمت دارد، PoS به کاربران این امکان را می دهد که با قفل کردن مقادیر مشخصی از ارز دیجیتال خود به تأیید تراکنش ها بپردازند و در عوض پاداش دریافت کنند. این تغییر به معنای کاهش هزینه های عملیاتی و مصرف انرژی است.
  2. دسترسی آسان تر :در PoS، نیازی به تجهیزات گران قیمت و پرقدرت برای مشارکت در فرآیند تأیید تراکنش ها وجود ندارد. این موضوع به معنای کاهش موانع ورود و امکان مشارکت بیشتر برای کاربران است. همچنین، با استفاده از خدمات سهام بندی، حتی کسانی که دارای مقدار کمی از اتریوم هستند نیز می توانند در فرآیند اعتبارسنجی مشارکت کنند. 
  3. افزایش امنیت اقتصادی PoS :با اعمال جریمه های اقتصادی برای رفتار نادرست، هزینه حملات به شبکه را افزایش می دهد. این سیستم باعث می شود که برای مهاجمان، حمله به شبکه از نظر اقتصادی به صرفه نباشد و همچنین در صورت بروز حملات، جامعه می تواند به بازیابی و محافظت از زنجیره سالم متوسل شود.
  • چالش ها:
  1. خطر زنجیره های رقابتی :یکی از چالش های احتمالی، ایجاد زنجیره های رقابتی است که می تواند به ایجاد نسخه های کپی از قراردادهای هوشمند، سکه ها و NFTها منجر شود. این موضوع ممکن است باعث سردرگمی و مشکلات مربوط به هماهنگی و توافق در شبکه شود.
  2. متمرکز شدن بیشتر :تغییر به PoS می تواند منجر به متمرکز شدن بیشتر شبکه شود، چرا که کاربران با سهم های بیشتر در ارزهای دیجیتال معمولاً درآمد بیشتری کسب می کنند. این موضوع ممکن است باعث افزایش تمرکز قدرت در دست گروه های بزرگ تر و کاهش رقابت در شبکه شود.

این مزایا و چالش ها نشان دهنده تاثیرات گسترده ای است که انتقال به الگوریتم اثبات سهام بر روی شبکه اتریوم خواهد داشت و ضروری است که برای بهره برداری کامل از مزایای این تغییر، چالش های مرتبط نیز به دقت مدیریت شوند.

تفاوت های کلیدی بین اتریوم 1.0 و 2.0 و تأثیر آن بر بیت کوین و تتر

ارتقاء اتریوم به نسخه 2.0 یکی از مهم ترین تحولات در دنیای ارزهای دیجیتال بوده است. اتریوم 2.0 با مکانیزم اثبات سهام (PoS) خود، مصرف انرژی را کاهش داده و سرعت تراکنش ها را افزایش می دهد. این تغییرات اتریوم را از بیت کوین که همچنان از مکانیزم اثبات کار (PoW) استفاده می کند، متمایز می سازد. خرید اتریوم 2.0 می تواند به عنوان یک گزینه جذاب برای سرمایه گذارانی که به دنبال تنوع در سبد ارزهای دیجیتال خود هستند، مطرح شود. همچنین، خرید تتر به عنوان یک استیبل کوین در کنار خرید بیت کوین می تواند به کاهش ریسک های بازار کمک کند. برای خرید ارز دیجیتال، دیجی دلار صرافی ارز دیجیتال گزینه ای مطمئن و با کارمزد پایین است.

آخرین تاریخ تغییر این مطلب: شهریور 12, 1403